Πρόσφατη κουβέντα σχετικά με την γραφή. «Δεν είναι και εγχείριση» ακούστηκε ένα συμπέρασμα -στο κάτω κάτω, δεν είσαι γιατρός ή δικηγόρος να καταλήξεις με έναν άνθρωπο στο χώμα ή στη φυλακή αν κάτι δεν πάει καλά.
Κι όμως…
Για τη δύναμη ενός πράγματος υπάρχει ένα αλάνθαστο κριτήριο: το μένος εναντίον του.
Και ψάχνοντας βρήκα το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γιώργου Κόκουβα
από το οποίο παραθέτω λίγες γραμμές.
[…]
Πρώτο μεγάλο πλήγμα στα γραπτά… που δεν έμειναν, ήταν αυτό της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Ο περίφημος «ναός της γνώσης» της Αιγύπτου περιείχε ως γνωστόν μια σειρά βιβλίων, που είχαν μπει στην «μαύρη λίστα» της εποχής.
Στην Κίνα, τον 3ο αιώνα π.Χ., τα «Ανάλεκτά» του Κομφούκιου έγινε πρότυπο διαβίωσης για πολλές γενιές Κινέζων. Ωστόσο, το 250π.Χ., το περίφημο βιβλίο με τον λόγο του κάηκε από τον Κινέζο Αυτοκράτορα, και μαζί του κάηκαν όσοι βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους το συγκεκριμένο γραπτό.
«Έχουμε το φυσικό δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τις πένες μας, όπως τις γλώσσες μας, με δική μας ευθύνη», είχε πει το 1764 ο Βολταίρος. Αλλά, φευ! Όχι μόνο δεν τον άκουσαν, αλλά ήταν από τους πρώτους που τοποθετήθηκαν «στο πυρ το εξώτερον» από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία η οποία εξέδωσε το Index Librorum Prohibitorum (“Κατάλογος Απαγορευμένων Βιβλίων”) στην Ολλανδία το 1529. Ακολουθούν μερικοί από τους απαγορευμένους:
| Φράνσις Μπέικον Ονορέ ντε Μπαλζάκ Τζορτζ Μπέρκλεϋ Τζιάκομο Καζανόβα Νικόλαος Κοπέρνικος Ντάνιελ Ντεφόε Ντενί Ντιντερό Αλέξανδρος Δουμάς Μπαρούχ Σπινόζα Τζόναθαν Σουίφτ |
Γαλιλαίος Γαλιλέι Βίκτωρ Ουγκό Ντέιβιντ Χιουμ Εμμάνουελ Καντ Τζον Μίλτον Μπλεζ Πασκάλ Ζαν-Πωλ Σαρτρ Βολταίρος Εμίλ Ζολά |
Γεωργία Σάνδη Νίκος Καζαντζάκης Τζον Λοκ Νικολό Μακιαβέλι Μορίς Μαίτερλινκ Καρλ Μαρξ Γκυστάβ Φλωμπέρ Ανατόλ Φρανς Ζαν Ζακ Ρουσώ |
Υπό το καθεστώς δικτατορίας στην Ελλάδα, η «Λυσιστράτη» απαγορεύτηκε ως αντιμιλιταριστικό έργο. Στα σκοτάδια του γερμανικού ναζισμού, ο Χίτλερ δεν δίστασε, για τις ανάγκες της αντι-εβραϊκής προπαγάνδας του να ρίξει στην πυρά το πνευματικό έργο των Αϊνστάιν, Μπέντζαμιν, Μπρεχτ, Κάφκα, Ένγκελς, Μαρξ και Τρότσκι.
Και κάποιοι κορυφαίοι λόγοι για απαγόρευση :
-Οι περιπέτειες του ανήλικου ήρωα και του φίλου του Χακ Φιν στο αριστούργημα του Μαρκ Τουέην «Τομ Σόγιερ» έγιναν κόκκινο πανί σε πολλές αμερικανικές πολιτείες, επειδή υποτίθεται πως προωθούσαν την ανυπακοή των μικρών παιδιών.
– Οι «Χίλιες και μία νύχτες» προκάλεσαν κύμα βιασμών στο Κάιρο, γι’ αυτό και απαγορεύτηκαν στην Αίγυπτο.
– Ο Ταρζάν ζούσε με την Τζέιν «μέσα στην αμαρτία». Γι’ αυτό, η ιστορία του Edgar Rice Burroughs γνώρισε λογοκρισία.
– Στο γνωστό παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας των αδερφών Γκριμ, αναφέρεται ότι το κοριτσάκι πηγαίνει στην γιαγιά του με ένα καλάθι που περιέχει κρασί. Φυσικά, αυτό θεωρήθηκε πως σπρώχνει τα ανήλικα παιδιά στο αλκοόλ.
– «Ο ένας λαγός είναι άσπρος και ο άλλος μαύρος, κάτι που προβάλλει την επιμιξία». Ο λόγος για το εικονογραφημένο παιδικό μυθιστόρημα «Ο Γάμος του λαγού» του Garth Williams.
[…]
Μάλιστα. Γράφοντας, μπορείς να κάνεις κάτι πολύ περισσότερο από το να σκοτώσεις ή να φυλακίσεις.
Να επηρεάσεις.
*Το πλήρες κείμενο του άρθρου εδώ: http://www.in2life.gr/culture/book/article/192588/apagorevmena-vivlia-syggrafeis-sthn-mavrh-lista.html